برای شناسایی شبکه‌ها و توضیح چگونگی ارتباط آن‌ها با یکدیگر از مدل‌های مرجع استفاده می‌شود. یکی از متداول‌ترین مدل‌های مرجع، مدل مرجع OSI می‌باشد که توسط سازمان استاندار بین المللی (ISO) ارائه شده است. مدل مرجع OSI شامل هفت لایه با وظایف مختلف است و به همین دلیل گاهی آن را مدل هفت لایه OSI نیز می‌نامند. فصل دوم به تشرح کامل مدل مرجع OSI و لایه‌های هفت‌گانه آن می‌پردازد.​

منظور از اجزای یک شبکه کامپیوتری، مجموعه تمام تجهیزاتی ‌است که ارتباط بین کامپیوترها را در آن میسر می‌کند. تجهیزاتی از قبیل کابل‌، روتر، هاب، سوییچ و ... همگی از جمله پایه‌ای ترین اجزای یک شبکه به شمار می‌آیند که در فصل سوم به طور کامل توضیح داده خواهند شد.​

اترنت، متداول‌ترین معماری شبکه برای شبکه‌های محلی (LAN) است که مبتنی بر فریم (Frame) می‌باشد. فصل چهارم به تشریح کامل فن‌آوری اترنت اختصاص داده شده است.​

هر کامپیوتر در شبکه با یک آدرس منحصر به‌فرد به نام IP شناخته می‌شود. آدرس‌های IPV4 و IPV6 به ترتیب معرف  IPهای 4 و 8 بایتی هستند که در فصل پنجم به تعریف و چگونگی استفاده از آن‌ها پرداخته خواهد شد.​

برای اینکه اطلاعات در شبکه‌های کامپیوتری به بهترین شکل منتقل شوند، لازم است تا بهینه‌ترین مسیر برای انتقال اطلاعات کشف گردد. الگوریتم یافتن بهترین مسیر برای انتقال اطلاعات، با توجه به آدرس‌های IP را اصطلاحاً مسیریابی می‌گویند. الگوریتم‌های مسیریابی بسته‌های IP در فصل ششم به طور کامل توضیح داده خواهند شد.​

منظور از شبکه گسترده (WAN)، شبکه‌ای است که ارتباط بین کامپیوترهای مختلف را در یک محدوده جغرافیایی بسیار وسیع، مثلا از یک کشور به کشوری دیگر، پوشش می‌دهد. فصل هفتم به معرفی شبکه‌های گسترده، ویژگی‌ها و چگونگی پیاده‌سازی آن می‌پردازد.​

فن‌آوری بی‌سیم نوعی از فن‌آوری است که بدون استفاده از ابزارهای فیزیکی مثل سیم و کابل و تنها با تکیه بر امواج رادیویی، امکان ارتباط بین کامپیوترها را در یک شبکه‌ فراهم می‌کند. مبانی فن‌آوری‌های بی‌سیم و انواع ساختارهای آن در فصل هشتم ارائه خواهد شد.​

منظور از بهینه‌سازی شبکه، ارائه راهکارهایی است که ضمن صرفه‌جویی در هزینه‌ها، با ساده‌سازی ارتباطات، به بالا رفتن کیفیت خدمات شبکه منجر شود. رو‌ش‌های ساده‌سازی ارتباطات و تکنیک‌های بهینه‌سازی شبکه در فصل نهم توضیح داده خواهند شد.​

خط‌فرمان محیطی است که ابزارهای لازم برای مدیریت شبکه را فراهم می‌کند. فصل دهم به چگونگی استفاده از ابزارهای خط فرمان و انوع دستورهای آن می‌پردازد.​

منظور از مدیریت یک شبکه کامپیوتری بکارگیری مجموعه‌ای از روش‌ها و ابزارهایی است که مشکلات یک شبکه را به حداقل برساند و کارآیی آن را افزایش دهد. انواع تکنیک های مدیریت شبکه در فصل یازدهم معرفی و تشریح خواهند شد.

یکی از مهم‌ترین مباحث مربوط به هر شبکه کامپیوتری، موضوع امنیت آن است. امنیت یک شبکه در واقع بخشی از فرآیند مدیریت است که با محدود کردن دسترسی‌ها، تمام راه‌های نفوذ را می‌بندد و از سو‌ء استفاده های احتمالی ممانعت به عمل می‌آورد. مفاهیم مربوط به امنیت شبکه، انواع راه‌های نفوذ و چگونگی مدیریت دسترسی‌ها، از جمله موضوعاتی هستند که در فصل دوازدهم به آن‌ها پرداخته خواهد شد.

سیاست یا خط‌مشی شبکه، در واقع سندی است که مجموعه‌ای از قوانین و مقرارات  لازم برای بنا کردن معماری شبکه و تامین ایمنی در آن، آورده شده‌اند. فصل سیزدهم ابتدا انواع سیاست‌های موجود در شبکه‌های کامپیوتری را معرفی می‌کند و سپس بهترین روش‌های سیاست گذاری برای تامین امنیت یک شبکه را توضیح می‌دهد.   ​

بروز هر گونه خطایی در شبکه‌های کامپیوتری می‌تواند منجر به تحمیل هزینه‌های بسیار سنگین به مدیران و کاربران آن شود، از این رو عیب‌یابی شبکه همواره یکی از مهم ترین مباحثی است که باید مورد توجه خاص قرار گیرد. چگونگی عیب‌یابی شبکه و انواع روش‌های آن در فصل چهاردهم مورد بحث قرار خواهند گرفت.   ​