یک رزومه خوب می‌تواند چشم‌اندازهای احتمالی کار را برای شما محقق کرده یا آن‌ها را ویران کند؛ بدون مصاحبه نمی‌توانید شغلی را به دست آورید. مسئله ناراحت کننده این است که تقریبا در تمام مشاغل از جمله طراح تجربه کاربری بسیاری از سی وی‌ها برای شغل مورد نظر مناسب نیستند.
چرا باید رزومه داشته باشید؟
جوابش چندان هم پیچیده نیست. رزومه ابزاریست برای گشوده شدن دروازه فرصت‌ها به روی شما. باید رزومه خود را به گونه‌ای بنویسید که بر روی فردی که آن را می‌خواند تاثیر بگذارد و شما را به جمع گزینه‌هایِ «مورد بررسی برای استخدام» وارد نماید. بدون چنین تاثیری، رزومه وارد آن محفظه گردی می‌شود که احتمالا زیر میز است! و راه ورود به یک شغل بهتر برای شما بسته می‌ماند.
رزومه باید کمی هم نشان دهنده شخصیت شما باشد، باید نشان دهد آنچه برای انجام کار لازم است را دارید، باید نشان دهد که چیزی برای تیم کاری به همراه دارید و به طور ایده‌آل تعهد شما به یادگیری و پیشرفت فردی را نشان دهد.
یک رزومه خوب برای شغل طراح تجربه کاربری باید شامل چه چیزهایی باشد؟
چند قانون نسبتا ساده برای توسعه‌ی یک رزومه خوب برای تجربه کاربری وجود دارد که در ادامه ذکر شده‌اند:
-
رزومه خود را با یک توضیح شخصی آغاز کنید
آدرس و جزئیات تماس باید در بخش انتهایی آورده شوند. نوشتن را با اطلاعاتی که استخدام کننده تمایل به دانستنشان دارد آغاز کنید توضیحی در مورد خودتان. در اینجاست که باید خودتان را به او نشان دهید، بگویید چه کسی و به دنبال چه چیزی هستید و از علاقه‌تان به شغل طراح تجربه کاربری بگویید.
از جملات کوتاه استفاده کنید. افعال معلوم را به کار ببرید. توضیحات خود را به طور برجسته و واضح بنویسید. این توضیح به همراه رزومه در نهاد استخدامی به همه جا فرستاده خواهد شد (برخلاف نامه پوششی که معمولا با اولین غربال به درون سطل زباله فرستاده می‌شود.) در نتیجه کار برای شما سخت است.
-
مختصر و دقیق باشید
بر خلاف تنها استثنای بستن قرارداد بازاری(که مختصر بودن غیر ممکن است)؛ قسمت اعظم دنیای استخدام انتظار دارد رزومه شما بیش از دو صفحه نباشد. اگر بتوانید، بدون حذف اطلاعات ضروری، آن را در یک صفحه کامل کنید که چه بهتر. هیچکس دوست ندارد رمانِ زندگی شما را بخواند!
هر چقدر رزومه شما طولانی‌تر باشد احتمال نادیده گرفته شدنش نیز بیشتر خواهد بود، چون کسی برای خواندن یک متن طولانی به خودش زحمت نمی‌دهد. بهتره منصف باشیم؛ اگر نتوانید اطلاعات کاری خود را به خوبی خلاصه کنید- پس چطور می‌خواهید تحقیقات انجام شده را به خوبی خلاصه سازی نمایید؟
-
فرمتِ سازماندهی شده‌ی منطقی داشته باشد
همیشه ترجیح من این است که رزومه را با اطلاعات شخصی خود آغاز کنم و بعد به سراغ تجربیات و آموزش و سپس هر چیز دیگری اعم از علائق و جزئیاتِ تماس بروم. هر بخش به خوبی تعریف شده و فرمت آن یکپارچه است. قرار نیست شما از من پیروی کنید اما بهتر است اطلاعات خود را به راحتی در دسترس قرار دهید و دسترسی خواننده به اطلاعات مورد نیاز را ساده کنید.
-
تجربه خود را از تاریخچه کاریتان جدا کنید
حقیقت این است که بیشتر مشاغل در مسیر حرفه‌ایِ خطی شامل مسئولیت‌های مشابهی هستند و در نهایت نیز به دستاوردهای مشابهی ختم می‌شوند. به جای اینکه سعی کنید تمام کارهایی که در هر شغلی انجام داده‌اید را در رزومه تلنبار کنید و یک عالمه چیز بی‌مصرف اضافه نمایید، چرا سعی نمی کنید فهرستی از تاریخ کاری خود(هر شغل یک خط) بنویسید؟ و بعد می توانید بخشی را هم به ذکر دستاوردهای اصلی خود در زندگی اختصاص دهید. اینطوری هم خواندن را راحت‌تر می کنید هم به نظر استخدام کننده کسالت آور نخواهید بود.
-
در رابطه با تحصیلات تا آنجا که لازم است بنویسید
هیچ چیز احمقانه‌تر از این نیست که یک فرد در میانه مسیر حرفه‌ای خود تمام موضوعات مدرسه خود را با همراه نمرات آن‌ها در رزومه ذکر کند. زمانی که شما به حرفه‌ای وارد شدید دیگر کسی به کارهایی که در مدرسه انجام داده‌اید توجهی نمی‌کند، آنچه به دنبالش هستند پیشرفت حرفه‌ای شماست. مزیت‌های حرفه‌ای و مدرک شما در این مرحله برای شما خیلی مهم هستند مگر اینکه این اولین درخواست کاری شما باشد.
همچنین نباید هر معیاری که باعث گرفتن مدرکتان شده را ذکر کنید. کسی به آن‌ها اهمیتی نمی دهد. مدرک شما حدود یک سال پس از دریافت آن ارزش دارد (اگر خوش شانس باشید). پس از آن مدت دیگر تحصیلات شما برای روش جاری در میدان کاری کافی و مناسب نخواهد بود. پس از فهرست کردن اجتناب کنید و جا را برای ارائه‌ی بهتر خود خالی بگذارید.
-
علائق و سرگرمی‌ها
به طور کل، علاقه چندانی به این بخش ندارم. وقتی دارم کسی را استخدام می‌کنم با توجه به اینکه قرار است چه کاری برایم انجام دهد استخدامش می‌کنم نه به خاطر اینکه دوست دارد آخر هفته‌ها طنابی به خود ببندد و از کوه و صخره پایین بیاید. با این حال، مدیرانی هستند که دوست دارند این بخش در سی وی باشد.
اگر قصد دارید در این مورد بنویسید مراقب باشید زیاده‌گویی نکنید. یک یا دو خط کافیست. به اطلاعات پیش پا افتاده‌ای مثل « دوست دارم تلویزیون تماشا کنم، کتاب بخونم یا موسیقی گوش بدم» نیازی نیست. همه این کارها رو می‌کنن- چیز جالبی نیست. چیزهایی بنویسید که فکر می‌کنید باعث می‌شوند در میان انبوه افراد بیشتر به چشم بیایید مثل « من به تازگی در یک کار گروهی داوطلبانه برای کمک به خیریه متعلق به افرادی با مشکل بینایی شرکت کرده‌ام.»
چه چیزهایی نباید در یک رزومه خوب برای شغل طراح تجربه کاربری نوشته شود؟
چند قانون ساده برای آنچه نباید در رزومه بنویسید، وجود دارد:
-
اشتباه‌های تایپیِ واضح
حقیقت این است که اگر یک یا دو غلط در رزومه شما وجود داشته باشد آن را دور نمی اندازند بلکه در صورتی وارد سطل زباله می‌شود که در هر خط آن یک اشتباه به چشم بخورد- اونوقته که خداحافظ. اگر بهترین نویسنده دنیا نیستید حداقل از کسی بخواهید چیزی که نوشتید را قبل از ارسال یک بار بخواند. به موضوعات کوچک و به جزئیات دقت کنید.
-
از تغییرات سریع کاری چیزی نگویید
رزومه من سرشار است از کارهای یک ساله (یا کمتر).
دلیلش این است که زمانی که برای دیگران کار می‌کنم یک پیمانکار هستم، برای مدتی در آنجا کار می‌کنم و بعد وارد کار دیگری می‌شوم. تنها در صورتی دیگران از این موضوع مطلع می شوند که خودم در موردش صحبت کنم. کارفرمایان به افرادی که بیست جا به جاییِ اخیر خود را بدون توضیح در رزومه ذکرکرده‌اند علاقه‌ای نشان نمی‌دهند چون اینطور به نظر می‌رسد که نیروی پایداری ندارید.
-
عکس‌ها و تصاویر گرافیکی
در بعضی از بازارهای کاری عکس بسیار ضروری است. در چنین بازارهایی از یک عکس پرتره حرفه‌ای استفاده کنید.
در غیر این صورت، در رزومه خود از عکس، تصاویر گرافیکی یا چنین چیزهایی استفاده نکنید. هر چه بیشتر از فرمت رایج دور شوید، احتمال استخدام شدن خود را کمتر می‌کنید. شاید با این چیزها توجه بیشتری را جلب کنید اما به ندرت تاثیر خاصی روی کسی خواهید گذاشت.
-
خلاصه